ราชอาณาจักรอยุธยา
(พ.ศ.1893-2310/ค.ศ.1351-1767)
แผนที่โดย ฟรองซัวส์ วาเลนทิน
ค.ศ.1726 (พ.ศ.2269)
(ภาพจากหนังสืออยุธยา) |
กรุงศรีอยุธยา มีกำแพงเมืองซึ่งเดิมทำด้วยดิน ต่อมาสมัยสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ ได้เปลี่ยนเป็นกำแพงอิฐถือปูนล้อมรอบพระนครยาว 310 เส้น สูงประมาณ 4 วา ตามแนวกำแพงมีใบเสมาและมีป้อมเป็นระยะๆ คือป้อมเพชร (อยู่มุมพระนครด้านใต้ตรงบางกะจะ สำหรับสู้ข้าศึกที่จะมาทางเรือจากด้านใต้) ป้อมมหาไชย (มีปืนใหญ่ชื่อปราบหงสา อยู่มุมวังจันทร์เกษมตรงตลาดหัวรอ ปัจจุบันอยู่ตรงข้ามวัดสามวิหารที่พม่าตั้งค่ายยิงปืนใหญ่เข้ามา ก่อนเสียกรุงครั้งที่ 2)
ป้อมซัดกบหรือท้ายกบ (อยู่มุมพระนครตรงลำน้ำหัวแหลมใกล้วัดภูเขาทอง มีปืนมหากาฬมฤตยูราช) ป้อมศุภรัตน์และป้อมปากท่อและป้อมท้ายสนม (อยู่เหนือป้อมซัดกบ ป้อมในไก่หรือนายการ) ป้อมหัวสมุทรและป้อมประตูข้าวเปลือก (อยู่เหนือวัดธรรมิกราช) ป้อมมหาชัยและป้อมวัดขวาง (อยู่ใกล้วังหน้าตรงข้ามวัดแม่นางปลื้ม ) ป้อมหอราชคฤห์ (อยู่ด้านหน้าวัดสุวรรณดาราราม) ป้อมจำปาพล (เป็นป้อมนอกพระนคร อยู่ถัดประตูข้าวเปลือกเหนือวัดท่าทรายใกล้สวนหลวงวัดสบสวรรค์) ป้อมเพชรและป้อมท้ายคู (อยู่ริมแม่น้ำตรงบางกะจะ) ป้อมวัดฝาง (อยู่ระหว่างวัดโคกกับวัดตึก) ป้อมอกไก่ (อยู่ใกล้วัดขุนเมืองใจ ) |