ในเวลานั้นเซ่าอวงจี๋เข้ายึดในวังทั้งหมด อย่างไรก็ดีเซ่าอวงจี๋ เซ่าเทร่ เซ่าทั้ง ก็เกรงว่าประชาชนจะต่อต้านจึงไม่ยอมกลับเข้ามาเมืองไทย ทำให้ประเทศไม่มีผู้ปกครอง ตนเองจึงพยายามแก้แค้น แต่ก็ไม่สามารถสร้างชาติให้มั่นคงได้และรอบๆ ชายแดนไม่มีความสงบ ประเทศต่างๆ พยายามเข้ามายึดครองเพราะเห็นว่าไม่มีผู้ปกครอง และจากการที่อยู่ในระหว่างสงคราม กษัตริย์และพระญาติไปอยู่ในต่างแดน เมื่อจะสร้างรวมชาติใหม่ก็ไม่ยอมกลับ ประชาชนจึงเลือกตนขึ้นกษัตริย์ ในระยะแรกที่เจิ้นเจ้ายึดจันเจ๋ออ๋วน ( จันทบุรี ) ได้ เจ้าเมืองชื่อ “ หวังเฉียน ” ( เจ้าเมืองจันทบูร ) ได้ยอมแพ้แก่เจิ้นเจ้าทั้งยังยกธิดาให้อีกด้วย เมื่อเจิ้นเจ้ายึดตราดได้ในเวลาต่อมา ขุนนางและทหารจากที่ต่างๆ ก็มารวมเข้ากับเจิ้นเจ้า 5,000 คน และสร้างเรือ 100 ลำแล่นผ่านเข้ามาทางแม่น้ำเหม่หลาน ( แม่น้ำเจ้าพระยา ) ในเดือนสิงหาคม ปีที่ 30 รัชกาลพระเจ้าเฉียนหลง เจิ้นเจ้าก็กลับไปวั่งเก๋อและฆ่านายทองอินที่เป็นกษัตริย์หุ่นของพม่าตาย และเข้ายึดค่ายพม่าได้ กับทั้งฆ่าซุ่งยี ( สุกี้ ) ที่พม่าตั้งให้ควบคุมได้ เวลานั้นทหารของเจิ้นเจ้ามากขึ้นเป็นหมื่นคน เจิ้นเจ้าได้เป็นบุคคลสำคัญไม่เพียงแต่จะยึดประเทศคืนได้เท่านั้น แต่ยังพยายามทูลเชิญพระญาติราชวงศ์กลับมา ทั้งยังนำพระศพกษัตริย์พระองค์ก่อนมาประกอบพระราชพิธีตามประเพณีด้วย ดังนั้นในเดือนมกราคม ปีที่ 33 รัชกาลพระเจ้าเฉียนหลง พ.ศ.2311 คนไทยจึงตัดสินใจเลือกเจิ้นเจ้าเป็นกษัตริย์ จากบันทึกอีกฉบับหนึ่ง แจ้งว่า เมืองไทยในระยะที่ถูกพม่าเข้ายึดครองนี้ กษัตริย์พระองค์เดิมสิ้นพระชนม์ประชาชนยากจน บ้านเมืองเต็มไปด้วยโจรผู้ร้าย “ เจ้าพะหยากันเอินเลอ ” ( เจ้าพระยาตาก ) ได้รวบรวมผู้คนต่อสู้กับอูตูฟัน ได้ทำให้ประเทศสงบเรียบร้อย เจ้าพะหยากันเอินเลอได้รวมประเทศตั้งเมืองหลวงอยู่ที่มั่งกู่ ( บางกอก ) เนื่องจากต้องการให้พลเมืองอยู่ดี จึงให้คนหาของป่านำมาขาย รวมถึงของที่ใช้เป็นอาหารด้วย เจ้าเมืองก๊กต่างๆ ก็เกิดความกลัวเจิ้นเจ้า จากการที่เจิ้นเจ้าเป็นผู้นำที่สามารถ ประกอบกับบ้านเมืองในเวลานั้นไม่สามารถหารัชทายาทมาสืบราชสมบัติได้ ประชาชนจึงตัดสินใจขอร้องให้เจิ้นเจ้าขึ้นเป็นกษัตริย์แทน ระยะนี้เจิ้นเจ้าอยู่ในบางกอก แต่สภาพบ้านเรือนไม่สู้ดีเพราะทุกอย่างปรักหักพังยากที่จะสร้างหรือซ่อมใหม่ได้ จึงตัดสินใจตั้งเมืองหลวงใหม่ขึ้นทางใต้ที่ธนบุรี และเป็นการเริ่มต้นราชวงศ์ธนบุรี ขณะนั้นเจิ้นเจ้ามีอายุ 34 ปี กล่าวกันว่ามีเหตุการณ์หนึ่งที่เจิ้นเจ้าตั้งเมืองใหม่ก็คือเนื่องจากฝันไปว่ากษัตริย์พระองค์ก่อนๆ มาขับไล่ให้ออกไปจากเมืองหลวงเดิม เจิ้นเจ้าเห็นว่าเป็นความฝันที่ไม่ดีจึงตัดสินใจย้ายไปอยู่ธนบุรี และอีกประการหนึ่งคือ กรุงศรีอยุธยายากที่จะซ่อมแซม ส่วนธนบุรีนั้นตั้งอยู่ในยุทธภูมิที่ดี ควบคุมดูแลได้ง่าย ทั้งตั้งอยู่ใกล้ทะเลใช้เป็นท่าเรือค้าขายได้ด้วย สาเหตุที่ทำให้เจิ้นเจ้าไม่ประสพความสำเร็จ ในการส่งเครื่องราชบรรณาการไปถวายพระเจ้ากรุงจีนครั้งแรก