ตอนที่นางมณโฑปลอบทศกัณฐ์ ที่ผิดหวังจากท้าวมาลีวราชท่านไม่ยอมเข้าข้างด้วย ก็ทรงสอดแทรกหลักธรรมเข้าไว้เป็นอย่างดี พระจอมเกศแก้วของเมีย ปละอาสวะเสียอย่าหม่นไหม้ แม้จิตไม่พิทราลัย ถีนะมิทธะภัยมีมา อันซึ่งความทุกข์ความร้อน ตัวนิวรณ์วิจิกิจฉา อกุศลปนปลอมเข้ามา พาอุธัจจะให้เป็นไป ประการหนึ่งแม้นมีเหตุ เวทนาพาลงหมกไหม้ ฝ่ายซึ่งการแพ้ชนะไสร้ สุดแต่ได้สร้างสมมา ถึงกระนั้นก็อันประเวณี ให้มีความเพียรจงหนักหนา กอปมนตร์ดลทั้งอวิญญาณ์ สัจจะสัจจาปลงไป ล้างอาสวะจิตมลทิน ให้ภิญญโญสิ้นปัถมัย เมียเขาเอามันมาใย ไม่ควรคือกาลกินี ฯลฯ เฉพาะอย่างยิ่ง ตอนพระโคบุตรฤาษีสอนทศกัณฐ์นั้น ได้แสดงออกถึงพระปรีชาญาณที่ทรงภูมิธรรมชั้นสูงเป็นอย่างดี มีศัพท์แสงเกี่ยวกับธรรมะสูงๆ อยู่เป็นอันมาก นอกจากนี้ยังแสดงถึงเรื่องของอิทธิปาฏิหาริย์ จากการปฏิบัติธรรมไว้อีกด้วย      พระมุนีจึงว่าเวรกรรม มันทำท่านท้าวยักษี อันจะแก้ไขไปให้ดี ต่อกิจพิธีว่องไว จึงจะสิ้นมลทินบาปหยาบหยาม พยายามอนุโลมลามไหม้ ล้างลนอกุศลสถุลใจ เข้าไปในเชาว์วิญญาณ เป็นศีลสุทธิ์วุฑฒิ หิริโดยตะทังคะประหาร คือบทแห่งโคตระภูญาณ ประหารโทษเป็นที่หนึ่งไป แล้วจึงทำขึ้นที่สอง โดยเนกขัมคลองแถลงไข ก็เป็นศิลาทับระงับไป อำไพพิลึกโอฬาร์ อย่าว่าแต่พาลโภยภัย ปืนไฟไม่กินนะยักษา