ศิลปะการใช้โวหาร การใช้โวหารภาพพจน์ หรือโวหารลักษณ์ เป็นวรรณศิลป์ที่ปรากฏอยู่ในพระราชนิพนธ์โดยตลอดทั้งเรื่อง ช่วยให้เกิดความไพเราะ ก่อให้เกิดจินตนาการ และสามารถเข้าใจเรื่องราวได้ชัดเจนและลึกซึ้งมากยิ่งขึ้น โวหารภาพพจน์ที่พบมากในพระราชนิพนธ์เรื่อง พระมหาชนก มีดังต่อไปนี้ 1. การใช้โวหารอุปมา (Simile) โวหารอุปมาเป็นโวหารความเปรียบ ที่ช่วยให้เกิดภาพที่มีความชัดเจน และเสริมสร้างจินตนาการให้ชัดเจนยิ่งขึ้น ดังตัวอย่างต่อไปนี้ - ประสูติพระโอรส มีวรรณะดังทอง. (พระราชนิพนธ์เรื่อง “ พระมหาชนก ” หน้า 38) - น้ำโดยรอบมีสีแดงเหมือนโลหิต (พระราชนิพนธ์เรื่อง “ พระมหาชนก ” หน้า 58) - พระมหาสัตว์เป็นไปอยู่ในคลื่นซึ่งมีสีดังแก้วมณี เหมือนท่อนต้นกล้วยทอง (พระราชนิพนธ์เรื่อง “ พระมหาชนก ” หน้า 58) - นางจึงอุ้มพระมหาสัตว์ขึ้นดุจคนยกกำดอกไม้ ใช้แขนทั้งสองประคองให้นอนแนบทรวงพาเหาะไปในอากาศ เหมือนคนอุ้มลูกรักฉะนั้น (พระราชนิพนธ์เรื่อง “ พระมหาชนก ” หน้า 96) - มะม่วงอีกต้นหนึ่งตั้งอยู่งดงาม ดุจภูเขามีพรรณดังแก้วมณี (พระราชนิพนธ์เรื่อง “ พระมหาชนก ” หน้า 124)